Andrzej Aleksander Kowalski

Andrzej Aleksander Kowalski działalność opozycyjną  rozpoczął w 1976 r. jako uczestnik strajku w Zakładach Zmechanizowanego Sprzętu Domowego „Predom-Polar”. 
W 1982 r. zaangażował się w zbiórkę pieniędzy przeznaczonych na pomoc rodzinom represjonowanych działaczy opozycyjnych. Za kolportowanie nielegalnych wydawnictw, sygnowanych przez związek zawodowy NSZZ „Solidarność”, został wraz z innymi działaczami skazany w 1986 r. wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrocławiu. Ponadto był wielokrotnie skazywany przez Kolegium ds. Wykroczeń między innymi za próbę założenia Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Wałbrzychu.
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych we Wrocławiu wydał postanowienie o zastrzeżeniu wyjazdów za granicę od 19.06.1985 r., które zostało cofnięte pięć lat później, po interwencji senatora Karola Modzelewskiego.
Brał  czynny udział w happeningach organizowanych przez „Pomarańczową Alternatywę”.  W czasie prowadzenia działalności opozycyjnej został wielokrotnie zatrzymywany założono mu podsłuch w miejscu zamieszkania, jak również podsłuchiwano jego rozmowy telefoniczne.
W 1984 r. został współorganizatorem samorządu pracowniczego w ZZSD „Predom-Polar”. Pełnił funkcję członka rady pracowniczej oraz działał jako łącznik pomiędzy Tymczasowym Komitetem Zakładowym NSZZ „Solidarność” ZZSD „Predom-Polar” a Regionalnym Komitetem Strajkowym NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. 
W 1987 r. utworzył pierwszy na Dolnym Śląsku  Komitet Założycielski NSZZ „Solidarność”, a w dniu 28.08.1987 r. zwrócił się do Sądu Administracyjnego o rejestrację Zakładowej Organizacji Związkowej w ,,Predom-Polar". 
W dniu 31.08.1987 r. przed ZZSD „Predom-Polar” zorganizowano wiec poparcia dla Komitetu Założycielskiego. Za udział w tymże wiecu Andrzej Kowalski został w dniu 11.09.1987 r., zwolniony dyscyplinarnie z zakładu pracy, do którego wrócił dopiero w lipcu 1989 r.