Edward Szczurko

Edward Szczurko od 1970 r. pracował w Fabryce Pras Automatycznych „Ponar-Plasomat” w Przemyślu jako konstruktor, a następnie kierownik Działu Technologicznego i Produkcyjnego. We wrześniu 1980 r. został przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy. Po strajku w Fabryce Pras Automatycznych w dniu 14.12.1981 r., który współorganizował i którym kierował, 12.01.1982 r. rozwiązano z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia. Ponadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 20.04.1982 r. został skazany na rok więzienia w zawieszeniu na 2 lata. Po rewizji prokuratorskiej Sąd Wojewódzki w Przemyślu dnia 13.08.1982 r. utrzymał w mocy wyrok sądu niższej instancji oraz wymierzył Edwardowi Szczurce karę grzywny w wysokości 12 tys. zł. W konsekwencji tych wydarzeń pozostawał również bez pracy do 1990 r. W ramach działalności opozycyjnej w latach 1982-1989 m.in.: był współorganizatorem siatki kolportażowej w Przemyślu; drukarzem pisma „Busola” wydawanego przez Regionalną Komisję Wykonawczą NSZZ „Solidarność” w Przemyślu; brał udział w akcjach pomocowych, m.in. zbiórkach żywności i pieniędzy dla represjonowanych i ich rodzin; uczestniczył w manifestacjach patriotycznych na Wzgórzu Zamkowym i przy kościele Świętej Trójcy w Przemyślu; w 1989 r. zaangażował się w prace Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” województwa przemyskiego. Ze względu na prowadzoną działalność był wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.