Ryszard Juliusz Piekart

Od połowy lat 70-tych zajmował się kolportażem prasy niezależnej i wydawnictw książkowych. Utrzymywał kontakty z opozycją siedlecką, działał w Siedlcach w ramach ROPCiO. Od 1979 roku związany  był z KPN. W 1980 r. był jednym z założycieli NSZZ „Solidarność” w Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego „Karo” w Siedlcach, a następnie pełnił funkcję członka Komisji Zakładowej. Po ogłoszeniu stanu wojennego w dn. 14.12.1981 r. zorganizował na terenie zakładu pracy akcję protestacyjną przeciwko prowadzeniu stanu wojennego, rozpowszechniając zredagowaną przez siebie odezwę do załogi. Za powyższe został aresztowany, a po wszczęciu przez Wydział Śledczy postępowania przygotowawczego  i Prokuraturę Rejonową w Siedlcach – internowany. Osadzony w ZK Białej Podlaskiej, Włodawie i Kwidzynie. Sąd Wojewódzki w Siedlcach w dniu 13.01.1982 r. skazał Ryszarda Piekarta na 2 lata pozbawienia wolności z zawieszeniem na okres 4 lat oraz  25 tys. grzywny. Na uiszczenie orzeczonej w stosunku do Piekarta grzywny pracownicy „Karo” zorganizowali zbiórkę pieniędzy. W Ośrodku Odosobnienia w Kwidzynie brał udział w akcji protestacyjnej internowanych, którzy domagali się wpuszczenia na teren ośrodka osób przybyłych na widzenia w dniu 14.08.1982 r. W czasie tłumienia akcji protestacyjnej przez funkcjonariuszy MO, ZOMO i służby więziennej został dotkliwie pobity i z tego powodu hospitalizowany. Z Ośrodka Odosobnienia w Kwidzynie, gdzie doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, został zwolniony 24.09.1982 r. Po opuszczeniu Ośrodka Odosobnienia dla internowanych nie podjął już pracy w ZPDz „Karo” i nie odzyskał zdrowia. Przebywał przez wiele miesięcy w  szpitalu, a w dniu 30.03.1983 r. przeszedł na rentę inwalidzką. Po wyjściu z internowania nie zaprzestał działalności i w dalszym ciągu zajmował się kolportażem podziemnej prasy i wydawnictw oraz utrzymywał kontakty z działaczami podziemnej „Solidarności”. Był wielokrotnie represjonowany (rewizje w domu, zatrzymania, rozmowy ostrzegawcze). Formą represji było także dwukrotne zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych w 1979 roku z powodu zaangażowania na rzecz ROPCiO w Siedlcach oraz w 1982 roku z powodu działalności w NSZZ „S”.