Ewa Konkel

Ewa Konkel w latach 1961-2003 była zatrudniona w Zakładzie Energetycznym w Rzeszowie. Od 1979 r. kolportowała w miejscu pracy niezależne wydawnictwa, między innymi „Robotnika” i „Wolnego Związkowca”. W 1980 r. zaangażowała się w tworzenie struktur NSZZ „Solidarność” w Zakładzie Energetycznym w Rzeszowie. Była organizatorką Komitetu Założycielskiego, a następnie członkiem Komisji Oddziałowej.
Po wprowadzeniu stanu wojennego jej mąż Józef Konkel został internowany. Uczestniczyła wówczas w akcji samopomocy rodzin internowanych. Włączyła się również w działalność konspiracyjną: organizowała dostawy materiałów poligraficznych, przerzuty drukarń, drukowała ulotki. W mieszkaniu Ewy i Józefa Konkelów odbywały się tajne spotkania Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie. Uczestniczyła  w nabożeństwach „za Ojczyznę” oraz w spotkaniach Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Wielokrotnie była przesłuchiwana przez SB i zastraszana (dwukrotnie próbowano uprowadzić jej dzieci). 
Jesienią 1988 r. podjęła aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność”. W dniu 29.09.1988 r. razem z czterema osobami wystąpiła do dyrekcji Zakładu Energetycznego w Rzeszowie z pismem informującym o utworzeniu Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność”. Po tym wydarzeniu Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie przeprowadziła z nią rozmowę ostrzegawczą. Objęto ją również zastrzeżeniem wyjazdów zagranicznych w latach 1988-1989 wniesionym przez Wydział V SB WUSW w Rzeszowie. Była inwigilowana przez Służbę Bezpieczeństwa  w latach 1984-1989.