Krzysztof Leopold Nowak

W latach 70., jako uczeń I Liceum Ogólnokształcącego w Gorzowie Wielkopolskim, uczestniczył w spotkaniach Duszpasterstwa Akademickiego prowadzonego przez księdza Witolda Andrzejewskiego oraz był członkiem Koła Towarzystwa Przyjaciół Historii, które wydawało pismo o treści antykomunistycznej. W 1978 r. podjął studia na Wydz. Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.  W 1979 r. w uczestniczył w spotkaniach Studenckiego Komitetu Solidarności, ROPCiO, Duszpasterstwa Akademickiego w kościele oo. Dominikanów i wykładach Towarzystwa Kursów Naukowych. 
Od lipca 1979 r. był członkiem Ruchu Młodej Polski. Pełnił kierownicze funkcje w organizacji. Był członkiem Zarządu Oddziału Poznańskiego, a od sierpnia 1981 r. członkiem ogólnokrajowej Rady Rzeczników. Jesienią 1980 r. zaangażował się w działania mające na celu utworzenie Niezależnego Zrzeszenia Studentów i następnie został jego członkiem. Należał do grupy osób, które w październiku 1980 r. w Poznaniu utworzyły studencką organizację „Pro Patria” i pełnił w niej kierownicze funkcje. Członkowie „Pro Patria” organizowali m.in. uroczystości z okazji rocznicy odzyskania niepodległości 11 listopada i rocznicy uchwalenie Konstytucji 3 Maja oraz spotkania z ludźmi kultury. 
Współpracował z Konfederacją Polski Niepodległej. W styczniu 1981 r. współredagował i zbierał podpisy pod petycją do władz w sprawie zwolnienia z aresztu Leszka Moczulskiego. Był przewodniczącym Międzyuczelnianego Studenckiego Komitetu Obrony Więźniów Politycznych w Poznaniu. W listopadzie i grudniu 1981 r. w uczestniczył w strajkach studenckich. Z powodu prowadzonej działalności opozycyjnej 13 grudnia 1981 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Gębarzewie, z którego zwolniono go 9 marca 1982 r. Po wyjściu na wolność utrzymywał kontakty z osobami znanymi z działalności opozycyjnej. 
Od 1984 r. był członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej w Poznaniu. W 1987 r. zaangażował się w działalność Duszpasterstwa Rolników Indywidualnych. 
W tym czasie podjął działania mające na celu utworzenie partii chadeckiej. 
W styczniu 1988 r. został członkiem Wielkopolskiego Klubu Myśli Politycznej „Ład i Wolność”. Z powodu prowadzonej działalności opozycyjnej był wielokrotnie zatrzymywany i wzywany na rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze, dwukrotnie – w 1980 r. i 1987 r. zastrzeżono mu prawo wyjazdu za granicę, a w latach 1979-1988 inwigilowany.