Romuald Dominik Kulig

Pan Romuald Kulig od 1971 r. był pracownikiem słupskiego oddziału Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Po strajkach w sierpniu 1980 r. został jednym z założycieli NSZZ „Solidarność” w instytucie i wybrano go przewodniczącym Komisji Zakładowej. We wrześniu 1981 r. został oddelegowany do pracy w Zarządzie Regionu w Słupsku, gdzie objął stanowisko szefa propagandy. 
Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego 13.12.1981 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Po zwolnieniu z internowania 28.12.1981 r. powrócił do pracy w IMGW. Na terenie zakładu nosił przypięty znaczek „S” i aktywnie uczestniczył w akcjach ulotkowych. Dnia 30.04.1982 r. funkcjonariusze KWMO w Słupsku dokonali przeszukania mieszkania Romualda Kuliga, jednocześnie zatrzymując go prewencyjnie w areszcie w Słupsku. 01.05.1982 r. decyzją Komendanta Wojewódzkiego MO w Słupsku został ponownie internowany w OO w Strzebielinku. Decyzję o uchyleniu internowania wydano 03.07.1982 r. 
Na wolności Romuald Kulig nadal uczestniczył w drukowaniu i kolportażu pism bezdebitowych, a także intensywnie zaangażował się w organizację pomocy dla rodzin osób internowanych, tworząc w Słupsku odpowiednik Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. We wrześniu 1984 r. pod wpływem spotkania z Anną Walentynowicz wraz z lokalnymi działaczami „S” przystąpił do utworzenia jednolitej organizacji opozycyjnej. 
Od momentu zwolnienia z internowania, aż do 1989 r. Romuald Kulig był stale inwigilowany przez służbę bezpieczeństwa, m. in. 29.04.1983 r. dokonano kolejnego przeszukania w jego miejscu zamieszkania oraz aresztowano go prewencyjnie na 48 h.