Eugeniusz Bożyk

W latach 1980-1981 był zaangażowany w działalność „Solidarności” w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku. Po ogłoszeniu stanu wojennego nie zaniechał działalności związkowej i uczestniczył w dniach 14-16 grudnia 1981 r. w strajku okupacyjnym w WSK. Po pacyfikacji strajku włączył się działalność związkową w warunkach podziemnych. W lutym 1982 roku uczestniczył w zainicjowanych przez środowiska „Solidarności” WSK spacerach w porze nadawania Dziennika Telewizyjnego jako formie protestu przeciwko propagandzie władz stanu wojennego. W ramach represji za „świdnickie spacery” 12 lutego został zatrzymany na 48 godzin. Z powodu kontynuowania działalności i czynny udział w strajku w miejscu pracy, na podstawie decyzji nr 179 Komendanta Wojewódzkiego MO w Lublinie z 8.05.1982 r., został internowany i 10.05.1982 r. osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie. Internowanie uchylono na podstawie decyzji z 16.06.1982 r. Po zwolnieniu z internowania Pan Eugeniusz Bożyk nadal utrzymywał kontakty z innymi działaczami z podziemnych struktur „Solidarności” w Świdniku. Jako uczestnik strajków i protestów po 13 grudnia 1981, kontynuujący działalność w podziemnych strukturach związku Pan Eugeniusz Bożyk w okresie od 5 listopada 1982 do 2 lutego 1983 r. został ponownie internowany i represjonowany w specjalnym obozie wojskowym w Budowie. Poddawany był nękającym przesłuchaniom.