Remigiusz Zenon Woźniak

Remigiusz Woźniak od 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” w Elektrociepłowni „Siekierki” w Warszawie, pełniącym funkcję przewodniczącego Komitetu Zakładowego.
W czerwcu 1981 r. zorganizował i prowadził w miejscu pracy bibliotekę z materiałami związkowymi i nielegalną literaturą, mającą na celu zapoznanie jej licznych członków z bieżącą pracą związku w oparciu o wydawane biuletyny i informatory, problematyką KOR-u, więźniów politycznych w Polsce, przyczyn i poprzednich kryzysów w kraju. W związku z powyższym w okresie od czerwca 1981 r. do stycznia 1982 r. był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa.
Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność w ramach zawieszonego związku. W miejscu pracy inicjował działania mające na celu przeciwstawianie się ówczesnej władzy. Brał czynny udział w nielegalnych manifestacjach zorganizowanych w dniach 1 i 3 maja 1982 r.
W związku z prowadzoną działalnością został internowany w okresie od 10 maja do 8 grudnia 1982 r. w Ośrodkach Odosobnienia w Warszawie-Białołęce i Strzebielinku.
Po zwolnieniu z internowania kontynuował działalność w podziemnych strukturach „Solidarności” w miejscu pracy.