Ładysław Tomasz Piotrowski

Od 1980 r. był zaangażowany w działalność opozycyjną w ramach Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Uczestniczył w zakładaniu struktur „Solidarności” w Radiu Białystok. Pełnił funkcje przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Był członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” przy Radiokomitecie. Brał udział w organizowaniu akcji strajkowych, w których uczestniczyli pracownicy Radia. Za przynależność i aktywną działalność był internowany w okresie od 13 do 24 grudnia 1981 r. W styczniu 1982 r. odmówił poddania się weryfikacji, za co został zwolniony z pracy w Radiu. Został przywrócony do pracy na mocy wyroku sądowego, jednak z powodu szykan ze strony pracodawcy godzących w niego i rodzinę odszedł z pracy. W porozumieniu z władzami Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich prowadził w swoim mieszkaniu punkt rozdziału darów dla dziennikarzy pozostających bez pracy. Nadal utrzymywał kontakt ze środowiskiem opozycyjnym. Był kilkakrotnie przesłuchiwany, jak również zastraszany przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1984 r. z powodu niemożności znalezienia pracy w zawodzie wyemigrował do Kanady. Pracował jako korespondent Radia Wolna Europa oraz Radio Canada International. W ramach Towarzystwa Przyjaciół „Solidarności” w Kanadzie zaangażował się w organizowanie pomocy materialnej dla kraju. Od 1989 r. był zatrudniony w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium. Do Polski powrócił w 1995 r.