Antoni Sorichta

Pan Antoni Sorichta był pracownikiem Huty „Batory” w Chorzowie. Był jednym z pierwszych członków NSZZ „Solidarność” na ww. zakładzie, organizował liczne wiece i spotkania załogi przez co zyskał dużą popularność i poparcie wśród pracowników zakładu. Pan Antoni Sorichta został wybrany na przewodniczącego Zakładowej Komisji Założycielskiej NSZZ „Solidarność”, założył koło Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, którego został przewodniczącym. 
Po ogłoszeniu stanu wojennego nie zaprzestał działalności związkowej, kontynuował ją na terenie zakładu pracy. 
W związku z powyższym Pan Antoni Sorichta został w dniu 16 XII 1981 r. internowany i umieszczony w ośrodku odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu. Zwolniony z internowania w dniu 23 I 1982 r., za wstawiennictwem biskupa Herberta Bednorza. 
Po powrocie z internowania i zmianie miejsca pracy, Pan Antoni Sorichta nie zaprzestał działalności związkowej i kontynuował ją w ramach nielegalnych struktur.  Na szeroką skalę własnym samochodem rozprowadzał ulotki i pisma takie jak: „RiS”, „Biuletyn NSZZ „S” i inną tzw. „bibułę” na terenie Chorzowa, Katowic i Jastrzębia. 
Pan Antoni Sorichta prowadził zagrożoną odpowiedzialnością karną działalność do 1989 r., kiedy to m.in jego staraniem reaktywowano „Solidarność” na terenie Chorzowa. 
W okresie od stycznia 1982 r do stycznia  1984 r. miał zastrzeżone wyjazdy do wszystkich krajów świata.