Gabriel Konstanty Plaminiak

Gabriel Konstanty Plaminiak był organizatorem zakładowego Komitetu Strajkowego oraz inicjatorem głodówki w Dolnośląskich Zakładach Wytwórczych Maszyn Elektrycznych „Dolmel” we Wrocławiu w 1970 r. Ponadto zajmował się drukowaniem i kolportażem ulotek na terenie zakładu pracy. 
Od września 1980 r. zaangażował się w działalność wrocławskiej „Solidarności”. Pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego „Solidarność” w Okręgowym Zarządzie Dochodów Państwa i Kontroli Finansowej z siedzibą we Wrocławiu oraz delegata Regionu Dolny Śląsk na Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. 
13.12.1981 r. został internowany w areszcie we Wrocławiu, następnie osadzony w Ośrodkach Odosobnienia w Grodkowie i Uhercach. Po zwolnieniu w październiku 1982 r. kontynuował działalność opozycyjną. W latach 1983-1987 kolportował pisma podziemne, między innymi „Prawdę”, „Z Dnia na Dzień”, „Emisariusza”, organizował zbiórki pieniędzy i żywności oraz akcje protestacyjne w obronie osób represjonowanych. Jako działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Karola Boromeusza we Wrocławiu, współorganizował msze za Ojczyznę. W latach 1987-1988 był ponownie aresztowany.