Danuta Barbara Bućko

Danuta Bućko od 1964 r. była zatrudniona w Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. Jej nazwisko figurowało na liście osób wytypowanych do przeprowadzenia „rozmów profilaktycznych” z uwagi na „niewłaściwą postawę” w trakcie wydarzeń grudniowych. Od sierpnia 1980 r. uczestniczyła w organizowaniu struktur związkowych w miejscu pracy. Została wybrana Przewodniczącą Komisji Wydziałowej, a następnie członkiem Komisji Zakładowej w Stoczni Północnej. Podczas stanu wojennego kontynuowała  działalność w podziemnych strukturach Związku. Od lutego do czerwca 1982 r. zbierała składki pieniężne pośród pracowników Stoczni Północnej na pomoc dla rodzin internowanych. W dniu 15.08.1983 r. została zabrana z miejsca zamieszkania przez funkcjonariuszy MO i przewieziona do KWMO w Gdańsku, gdzie była poddana wielogodzinnemu przesłuchaniu. Aby zdyskredytować osobę Pani Danuty Bućko służba bezpieczeństwa rozpuściła plotkę, że w/w  korzystając z ustawy o amnestii z dnia 21.07.1983 r. sama ujawniła swoją działalność zgłaszając się dobrowolnie do Wydziału Śledczego KWMO w Gdańsku, a Prokuratura Rejonowa w Gdańsku, zgodnie z art. 2 ustawy o amnestii, odmówiła wszczęcia postępowania karnego wobec niej. W latach 1984-1989 była inwigilowana przez gdańską służbę bezpieczeństwa z uwagi na dalej prowadzoną działalność w KZ NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy.