Janusz Andrzej Mazurek

Był działaczem „Solidarności” na UMCS, współorganizatorem akcji strajkowych oraz spotkań z działaczami z Warszawy. Jednocześnie był członkiem zespołu ekspertów przy Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim, następnie pełnił funkcję doradcy Regionu Środkowo-Wschodniego w Lublinie. Ponadto był społecznym pracownikiem działu interwencji przy MKZ, a następnie Zarządu Regionu. Po ogłoszeniu stanu wojennego nie zaprzestał działalności aktywnie włączając się do pracy w strukturach podziemnych. Został internowany 4.05.1982 r. po zatrzymaniu za udział w manifestacji 3 maja na placu Litewskim, osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie, od 2.08. 1982 w Kwidzynie. Był uczestnikiem głodówki po pacyfikacji internowanych w dniu 14.08.1982 r. w Kwidzynie. Zwolniony z internowania 15.10.1982 r. Mimo przeprowadzonych z nim na UMCS rozmów „profilaktyczno-wychowawczych”, kontynuując działalność konspiracyjną, włączył się w odbudowę struktur związkowych i tworzenie Tymczasowego Zarządu Regionu. Utrzymywał aktywny kontakt z członkami kierownictwa TZR i innymi działaczami podziemnej Solidarności także w innych ośrodkach np. w Puławach, w Biłgoraju. Osobom pracującym w nielegalnej drukarni w Puławach dostarczał materiały do druku. Od 1982 roku był członkiem podziemnej regionalnej grupy ekspertów „Solidarności”. Był wykładowcą podczas szkoleń dla działaczy podziemia. W 1983 roku był jednym z głównych organizatorów wczasów dla byłych internowanych i osób więzionych za działalność polityczną i ich rodzin w Kazimierzu Dolnym. Z powodu działalności w nielegalnych strukturach NSZZ „Solidarność”, po przeszukaniu w jego mieszkaniu, w dniu 26.10.1983 r. został zatrzymany i aresztowany. Zwolniony z Aresztu Śledczego 24.07.1984 r. na mocy ustawy amnestyjnej, po 9 miesiącach przetrzymywania bez wyroku. W trakcie aresztowania rozwiązano z nim umowę o pracę na UMCS. Janusz Mazurek był także współautorem listu otwartego skierowanego do sejmu PRL dot. uprowadzenia i zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki, opublikowanego 16.11.1984 r. w podziemnym Informatorze Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność”. Postępowanie prokuratorskie w tej sprawie zostało umorzone postanowieniem z dn. 27.04.1985 r. Janusz Mazurek był członkiem działającej od jesieni 1987 roku Komisji ds. Interwencji i Praworządności NSZZ „Solidarność” w Lublinie. W ramach tej Komisji służył pomocą finansową i prawną osobom represjonowanym. We wrześniu 1988 r. uczestniczył w konspiracyjnym Międzynarodowym Sympozjum Związków Zawodowych w Niechobrzy k/Rzeszowa. Był również aktywnym uczestnikiem uroczystości rocznicowych i religijno-patriotycznych w Lublinie i innych miejscowościach w regionie lubelskim. W 1988 r. podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność”, a w 1989 wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny.