Stefan Borysewicz

Stefan Borysewicz na przełomie sierpnia i września 1980 r. jako pełnomocnik Międzyzakładowej Komisji Robotniczej w Hucie Katowice organizował na terenie Bełchatowskiego Okręgu Przemysłowego Wolne Związki Zawodowe. W nowo utworzonej Międzyzakładowej Komisji Założycielskiej NSZZ „Solidarność” objął funkcję wiceprzewodniczącego, w 1981 r. został członkiem Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Ziemi Piotrkowskiej. Utrzymywał kontakty z działaczami „Solidarności” z terenu Katowic, Gdańska, Warszawy i Łodzi. Otrzymywał od nich nielegalne wydawnictwa, które powielał i kolportował na obszarze BOP. W miejscu pracy – Kopalni Węgla Brunatnego „Bełchatów” organizował akcje protestacyjne i strajki, na zebraniach związkowych krytykował ustrój oraz przedstawicieli władz politycznych i rządowych PRL. W okresie 13.12.1981 r.–21.08.1982 r. był internowany w ośrodkach odosobnienia w Sieradzu, Łowiczu i Kwidzynie. Po zwolnieniu kontynuował działalność w podziemnych strukturach „Solidarności”, będąc członkiem Zarządu Miejskiego NSZZ „Solidarność” w Bełchatowie. Zajmował się kolportażem nielegalnych wydawnictw, współorganizował pomoc dla represjonowanych i ich rodzin. W latach 1980–1985 podlegał inwigilacji ze strony Służby Bezpieczeństwa.