Jerzy Klincewicz

Był aktywnym, wieloletnim działaczem opozycji antykomunistycznej. W 1965 r. prowadził działalność w nielegalnej (nie posiadającej nazwy) organizacji młodzieżowej na terenie Gorzowa Wielkopolskiego, której głównym celem było prowadzenie walki z ustrojem PRL. W grudniu 1965 r. został aresztowany i 27 maja 1966 r. skazany przez Sąd Wojewódzki w Zielonej Górze na karę 5 lat więzienia, 3 lat pozbawienia praw obywatelskich i 3 tysiące zł. grzywny. Zwolniony został z więzienia w Iławie w dniu 14 sierpnia 1969 r. na mocy przepisów o amnestii. W styczniu 1970 r. usiłował nawiązać kontakt z „Radiem Wolna Europa”, za co 18 lutego 1970 r. został zatrzymany i umieszczony w Areszcie Śledczym w Zielonej Górze. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Zielonej Górze z 26 maja 1970 r. został skazany na 2 lata pozbawienia wolności. Karę odbywał w zakładach karnych w Głogowie i Wołowie. Został zwolniony warunkowo 14 lipca 1971 r., poddany dozorowi kuratora sądowego w Zielonej Górze. Współtworzył redakcję Biuletynu „Solidarność Gorzowska” Regionu Gorzowskiego i był współredaktorem pierwszych numerów pisma. W lipcu 1981 r. był współzałożycielem Polskiej Partii Demokratycznej. Był internowany został w okresie od 13 grudnia 1981 r. do 21 czerwca 1982 r. Przebywał w Ośrodku Odosobnienia w Gorzowie Wielkopolskim i w Zakładzie Karnym w Głogowie. Za udział w akcji protestacyjnej i nawoływanie do nieposłuszeństwa oraz przeciwdziałania aktom prawnym stanu wojennego 14 sierpnia 1982 r. został ponownie aresztowany i umieszczony w aresztach śledczych w Międzyrzeczu, Poznaniu i Wrocławiu. Zwolniony dnia 1 kwietnia 1983 r. W zainteresowaniu Służby Bezpieczeństwa pozostawał do 1984 r.