Adam Szymon Giera

Był organizatorem i inspiratorem strajków i innych działań związkowych na terenie Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” w Bukownie. Został internowany 29 grudnia 1981 r., gdyż „po wprowadzeniu stanu wojennego próbował nakłonić członków „Solidarności” do akcji protestacyjnych” oraz dążył do nawiązania kontaktów z byłymi działaczami Komisji Zakładowych. 22 stycznia 1982 r. został zwolniony z Ośrodka Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu. Internowany ponownie 20 maja 1982 r. ponieważ kontynuował działalność związkową w ramach nielegalnych struktur NSZZ „Solidarność”. Został zwolniony z ośrodka odosobnienia 23 lipca 1982 r. Nie zaprzestał jednak działalności  „antypaństwowej”, prowadził m.in. działania polegające na organizowaniu konspiracyjnych struktur związku pod nazwą „Grupy Oporu Solidarności”, nawiązywał kontakty z byłymi działaczami „Solidarności” Regionu „Małopolska”, organizował uroczystości religijne na terenie Olkusza, uczestniczył w kolportażu ulotek i wydawnictw bezdebitowych na terenie Zagłębia i Olkusza. Od 1988 r. zasiadał w składzie Regionalnej Komisji Wykonawczej Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Był inspiratorem wystosowania petycji do Rzecznika Praw Obywatelskich z żądaniem zapewnienia w Polsce pluralizmu związkowego. W latach 1988-1989 inicjował strajki na terenie Z.G.H. „Bolesław”. Od czerwca 1989 r. pełnił funkcję przewodniczącego NSZZ „Solidarność” Pracowników Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław” w Bukownie.