Bogusław Jan Gładysz

Od 1977 r. był pracownikiem Zakładów Płyt Wiórowych w Jaśle, w których w 1980 r. organizował struktury NSZZ „Solidarność”, a następnie został członkiem Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Jaśle. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował nielegalną działalność związkową. Znalazł się m.in. w składzie Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” Regionu Podkarpacie (funkcjonującej pod tą nazwą od końca 1982 r.). Brał udział w pracach związanych z drukiem „Solidarności Podkarpackiej”, nielegalnego pisma wydawanego przez wspomnianą Komisję. Zajmował się kolportażem prasy podziemnej, znaczków i innych materiałów związkowych. Następnie działał w ramach utworzonej w marcu 1987 roku Komisji Interwencji i Praworządności, która zasięgiem swojego oddziaływania objęła całe województwo krośnieńskie. 31 maja 1988 r. został zwolniony z pracy i pozostawał bez zatrudnienia do lipca 1989 r., kiedy wyjechał za granicę. Zwolnienie to było konsekwencją jego działalności w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność” oraz walki o prawa pracownicze na terenie zakładu pracy. 12 stycznia 1988 r. wystosował protest do Prokuratury Rejonowej w Jaśle przeciwstawiając się w ten sposób naciskom dyrektora Zakładu Płyt Wiórowych w Jaśle, który warunkował zatrudnienie pracowników w tworzonej spółce z udziałem kapitału zagranicznego Furnel International Ltd. sp. z o.o. od ich przystąpienia do Związku Zawodowego Pracowników Zakładów Płyt Wiórowych w Jaśle. Treść tego protestu została przekazana do wiadomości: Rzecznika Praw Obywatelskich, Sejmowej Komisji Skarg i Wniosków, Sekretariatu Episkopatu Polski oraz redakcji dziennika „Financial Times”. Na początku kwietnia 1989 r. wszedł w skład Tymczasowej Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” z siedzibą w Krośnie.