Stanisław Olech

Był pracownikiem Łańcuckiej Fabryki Śrub. We wrześniu 1980 r. współtworzył struktury NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy, pełnił również funkcję przewodniczącego Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” w Łańcucie oraz zasiadał, jako członek, w Prezydium MKZ NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie. W dniach od 13 grudnia 1981 r. do 13 stycznia 1982 r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Rzeszowie-Załężu. Po zwolnieniu z internowania kontynuował działalność związkową, był kolporterem nielegalnych wydawnictw, uczestniczył w spotkaniach członków NSZZ „Solidarność” na terenie zakładu pracy i w miejscu zamieszkania Tadeusza Szpunara w Soninie oraz angażował się w prace Duszpasterstwa Rolników w Soninie. Aktywność ta miała związek z tworzeniem podziemnych struktur NSZZ „Solidarność” w Soninie i Łańcucie. Był szykanowany w pracy, a funkcjonariusze SB przeprowadzali z nim rozmowy ostrzegawcze. Ze względu na prowadzoną działalność opozycyjną decyzją szefa WUSW w Rzeszowie w maju 1988 r. został umieszczony na wykazie osób przewidzianych do internowania w województwie rzeszowskim w przypadku wprowadzenia stanu wojennego lub wojny. W latach 1984-1985 był inwigilowany przez SB jako członek nielegalnej grupy kolportującej ulotki antypaństwowe na terenie Łańcuta.