Andrzej Marian Markiewicz

Pan Andrzej Markiewicz jako członek Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w latach 1980-1983 aktywnie działał w strukturach związkowych przy Centralnym Szpitalu Klinicznym w Katowicach. Pełnił funkcję przewodniczącego Koła NSZZ „Solidarność” przy Klinice Gastroenterologii CSK w Katowicach. Ponadto wchodził w skład Komisji Oddziałowej NSZZ „Solidarność” i stał na czele Grupy Interwencyjnej NSZZ „Solidarność” przy CSK w Katowicach. Był inicjatorem oraz współorganizatorem wielu inicjatyw podejmowanych przez związkowców na terenie szpitala, których celem była krytyka ustroju, obrona praw pracowniczych oraz sprzeciw wobec polityki prowadzonej przez władze PRL. 
Z dokumentów operacyjnych Służby Bezpieczeństwa wynika ponadto, że w dniu 16 XII 1981 r. Pan Andrzej Markiewicz pełniąc dyżur w szpitalu klinicznym w Katowicach, zainicjował akcję pobierania krwi funkcjonariuszom ZOMO i MO na obecność narkotyków lub innych środków odurzających, którzy jako ranni podczas pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach trafili do szpitala klinicznego. Nadzorował także badania pojemników po gazie, pod kątem składu chemicznego środka użytego przez MO podczas pacyfikacji kopalni „Wujek”. 
W latach 1982-1985 Pan Andrzej Markiewicz był inwigilowany przez katowicką Służbę Bezpieczeństwa w związku z prezentowaną postawą krytyki działalności władz i partii oraz z uwagi na swą działalność w NSZZ „Solidarność”. Zastosowano w tym czasie wobec jego osoby wiele metod i środków operacyjnych w tym min.: podsłuch telefoniczny, kontrola korespondencji oraz rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze, a także zastrzeżenie wyjazdów za granicę w okresie od 13 XII 1982 r. do kwietnia 1986 r., które miało ewidentnie represyjny charakter.