Stanisława Zofia Starzak

Stanisława Starzak jest absolwentką Akademii Medycznej w Krakowie – Wydział Lekarski (1969 r.). W marcu 1968 roku uczestniczyła w protestach studenckich. Od jesieni 1980 r. była członkiem NSZZ „Solidarność” w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Rzeszowie przy ulicy Szopena. Podczas strajku ustrzycko-rzeszowskiego była w grupie lekarzy zapewniających strajkującym opiekę medyczną. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego była współpracowniczką Komitetu Pomocy Internowanym, Aresztowanym i Potrzebującym Pomocy przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie. Była w grupie lekarzy szpitala przy ul. Szopena, którzy służyli pomocą przebywającym tam internowanym z Załęża. Zajmowała się kolportażem na terenie szpitala literatury podziemnej, biuletynów, książek oraz znaczków Poczty Podziemnej. W jej mieszkaniu w 1983 r. miało miejsce przeprowadzone przez grupę rzeszowskich lekarzy szkolenie dla notorycznie nachodzonych przez SB działaczy „Solidarności”, na którym uczono ich jakie schorzenia uniemożliwiają dłuższe zatrzymanie i jak je symulować, szkolono także z zakresu pierwszej pomocy po urazach nabytych w  trakcie manifestacji oraz z zasad dystrybucji leków pochodzących z pomocy zagranicznej. Wiosną 1989 roku zaangażowała się w prace  powstałego 6.02.1989 r. w Rzeszowie Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność” Pracowników Służby Zdrowia obejmującego swoim działaniem 11 obiektów służby zdrowia na terenie Rzeszowa. Po relegalizacji „Solidarności” działała ponownie w strukturach związku.