Piotr Bartoszcze

Piotr Bartoszcze od października 1980 r. był członkiem Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność Chłopska”.
W dniach 8-9 marca 1981 r. brał udział w Zjeździe Zjednoczeniowym związków zawodowych rolników w Poznaniu, na którym powołano Ogólnopolski Komitet Założycielski NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”, którego został członkiem. 
Od 16 marca do 17 kwietnia 1981 r. uczestniczył w strajku okupacyjnym „Solidarności” RI w Bydgoszczy i został członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego. Brał również udział w strajku okupacyjnym w siedzibie ZSL w Inowrocławiu w dniu 16 kwietnia 1981 r. Był jednym z sygnatariuszy porozumień bydgoskich w dniu 17 kwietnia 1981 r., w wyniku których „Solidarność” RI została zarejestrowana. Pełnił funkcję przewodniczącego NSZZ RI „Solidarność” w gminie Inowrocław i był członkiem władz wojewódzkich związku w Bydgoszczy. Od września 1981 r. był przewodniczącym Międzygminnej Rady Porozumiewawczej „Solidarności” RI Kujaw Zachodnich i Pałuk i członkiem Krajowej Komisji Porozumiewawczej Niezależnych Samorządnych Chłopskich Związków Zawodowych. 
W związku z prowadzoną działalnością został internowany w okresie od 13 września do 24 listopada 1982 r. w Ośrodku Odosobnienia we Włocławku-Mielęcinie. Po zwolnieniu z internowania zajmował się kolportażem podziemnego pisma „Żywią i Bronią” i współpracował z Ogólnopolskim Komitetem Oporu Rolników. Wielokrotnie przesłuchiwany i poddawany rewizjom. Zaginął dnia 7 lutego 1984 r. podczas rozwożenia wydawnictw podziemnych. Jego ciało ze śladami pobicia i duszenia znalazł Roman Bartoszcze w dniu 9 lutego 1984 r. w pobliżu Sławęcina k/Inowrocławia. Śledztwo w sprawie jego śmierci zostało dwukrotnie umorzone w 1984 i 1995 roku. W okresie prowadzonej działalności związkowej był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa.