Henryk Świątkowski

Był w dniach 10-14 lipca 1980 roku aktywnym uczestnikiem strajku w Lubelskich Zakładach Naprawy Samochodów i członkiem reprezentacji strajkującej załogi negocjującej z dyrekcją. Od września 1980 roku był członkiem Komitetu Założycielskiego, a w następnych miesiącach Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. W dniach 14-17 grudnia 1981 r. był członkiem komitetu Strajkowego w LZNS, odpowiadając za bezpieczeństwo strajku i zakładu. Po pacyfikacji strajku, w dniu 18.12.1981 r., został dyscyplinarnie zwolniony z pracy za działalność związkową i do marca 1983 roku pozostawał bez pracy. Pomimo przeprowadzenia z nim w dniu 14.02.1982 r. rozmowy ostrzegawczej w ramach akcji „Klon” zaangażował się w podziemną działalność związkową. Był jednym z inicjatorów przeprowadzonej w LZNS akcji zbierania pieniędzy na osoby internowane i wchodził w skład grupy złożonej z byłych członków „Solidarności” zwolnionych z pracy, która jako punkt kontaktowy obrała sobie kościół w pobliżu LZNS, którego lokalizacja umożliwiała kontaktowanie się z pozostałymi pracownikami. Z powodu kontunuowania działalności związkowej objęty został postępowaniem prokuratorskim, które umorzono 30.07.1982 r. Był inwigilowany i objęty kontrolą operacyjną, a w jego mieszkaniu parokrotnie dokonywano przeszukania (ostatnie przeszukanie przeprowadzono w 1987 roku). Formą represji wobec Henryka Świątkowskiego było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych w latach 1982-1984.