Jan Józef Dąbrowski

Jan Dąbrowski pracował w Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. 14 grudnia 1981 r. brał udział w strajku ogłoszonym w odpowiedzi na wprowadzenie stanu wojennego. Podczas demonstracji 27 grudnia 1981 r. został dotkliwie pobity przez funkcjonariuszy ZOMO, od 28 grudnia 1981 r. do 19 stycznia 1982 r. przebywał w szpitalu. W kwietniu 1982 r. powołano go do odbycia ćwiczeń wojskowych,  po kilku dniach został zwolniony. Od stycznia 1982 r. wchodził w skład Kasy Wzajemnej Pomocy w Stoczni Północnej, gdzie zbierał pieniądze dla rodzin internowanych, aresztowanych i skazanych kolegów. Uczestniczył w wielu manifestacjach na terenie swojego zakładu pracy, m.in. w związku z delegalizacją „Solidarności” i po śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. Od stycznia 1984 r. do 1989 r. działał w Bractwie Oblatów św. Brygidy, pełnił służbę porządkową przy mszach św. za Ojczyznę i podczas pielgrzymek świata pracy na Jasną Górę. Wchodził w skład powołanej przez bractwo grupy mającej za zadanie ochronę ks. Henryka Jankowskiego. W maju 1988 r. był członkiem Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w swoim zakładzie pracy. W sierpniu 1988 r. uczestniczył w strajku na terenie Stoczni Północnej. W latach 1982-1989 kolportował nielegalne wydawnictwa.