Wiesław Ruchlicki
ur. w 1956 roku
w m. Jaszczów
Odznaczenie KWiS zostało nadane postanowieniem Prezydenta RP nr
577/2016
Biogram
Był aktywnym działaczem opozycji niepodległościowej czynnie rozpracowywanym i inwigilowanym przez Służbę Bezpieczeństwa ze względu na swoją działalność. W latach 1977-1983 Pan Ruchlicki był studentem filozofii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1976 roku był instruktorem w Domu Kultury w Milejowie, a w okresie 1978-1983 członkiem Teatru Provisorium. W okresie 1978-1980 był bliskim współpracownikiem Komitetu Samoobrony Społecznej Komitetu Obrony Robotników, Niezależnej Oficyny Wydawniczej oraz kolporterem niezależnych wydawnictw, literatury, ulotek i prasy. W okresie 1980-1982 był współzałożycielem i aktywnym członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na UMCS, oraz współtwórcą, redaktorem i drukarzem podziemnego Biuletynu NZS UMCS w Lublinie oraz pisma Informator NSZZ „Solidarność” Region Środkowo-Wschodni w Lublinie. W okresie 11.1981-12.1981 r. był współorganizatorem i uczestnikiem strajku solidarnościowego w Chatce Żaka wraz ze studentami radomskiej Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaprzestał opozycyjnej działalności i w okresie 13-14.12.1981 roku uczestniczył w strajku NZS UMCS na terenie miasteczka akademickiego w Lublinie, gdzie został wybrany jako członek do zorganizowanego Komitetu Strajkowego. Po pacyfikacji strajku przez ZOMO uczestniczył w strajku w Lubelskich Zakładach Naprawy Samochodów do czasu pacyfikacji fabryki w dniu 17.12.1981 roku. Następnie do 17.02.1982 r. ukrywał się przed funkcjonariuszami organów bezpieczeństwa państwa, po czym został aresztowany (podczas przypadkowej wpadki pierwszego zespołu redakcyjnego „Informatora”) i w dniu 19.02.1982 r. internowany za działalność polityczną w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie. Od 26.03.1982 r. przebywał w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie, a od 02.08.1982 r. w Ośrodku Odosobnienia w Kwidzynie. Zwolniony z internowania 21.10.1982 r. Po opuszczenia ośrodka nie zaprzestał aktywności opozycyjnej. Drukował, przechowywał i kolportował nielegalne materiały bezdebitowe, biuletyny, ulotki, literaturę oraz prasę. W okresie 1983-1984 był współzałożycielem, redaktorem oraz organizatorem druku w podziemnym wydawnictwie „Vademecum”. W okresie 1983-1988 był drukarzem pisma „Spotkania”, a w okresie 1985-1989 Wydawnictwa Fundusz Inicjatyw Społecznych.
Biogram opracowano na podstawie:
- materiałów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej