Julian Sekuła

Od 1975 r. był funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej w Lublinie. Od maja 1981 r. zaangażował się w tworzenie Związku Zawodowego Funkcjonariuszy MO. Był współzałożycielem i przewodniczącym Tymczasowego Komitetu Założycielskiego NSZZ Funkcjonariuszy MO woj. lubelskiego. 1 czerwca 1981 r. brał udział w ogólnopolskim zjeździe delegatów funkcjonariuszy MO, zorganizowanym w Warszawie. Wszedł w skład Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego ZZFMO. Od 1 czerwca 1981 r. do 7 czerwca 1981 r. uczestniczył w rozmowach delegacji OKZ ZZFMO z Komisją Rządową w Warszawie. Od czerwca 1981 r. pełnił również funkcję skarbnika OKZ ZZFMO. Z powodu swojej działalności został 19 czerwca 1981 r. zwolniony ze służby w MO na podstawie art. 65 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. Pomimo tego nie zaprzestał angażowania się w tworzenie ZZFMO. W dniu 25 września 1981 r. brał udział w rozprawie rejestracyjnej w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie, a następnie w proteście zorganizowanym w Hali Gwardii. Współpracował również z Zarządem Regionu NSZZ „Solidarność” woj. lubelskiego. W dniach 26 września 1981 r. – 7 października 1981 r. brał udział w II turze I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. W dniach 12-13 grudnia 1981 r. wziął udział w proteście głodowym członków OKZ ZZFMO, zorganizowanym w Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego. Był autorem odezwy strajkujących do sił porządkowych, rozpowszechnianej w formie ulotek. Po spacyfikowaniu Stoczni do 7 kwietnia 1982 r. ukrywał się m.in. w Szczecinie, Lublinie i Świdniku. W dniu 7 kwietnia 1982 r. został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa i aresztowany na kilkanaście godzin. W latach 1982–1986 nadal utrzymywał kontakty z działaczami podziemnych struktur „Solidarności”. W lipcu 1987 r. emigrował do RFN.