Gabriela Teresa Cwojdzińska

W 1958 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie (późniejsza Akademia Muzyczna). W latach 1949-1953 była zatrudniona jako chórzystka w Filharmonii Krakowskiej, w latach 1955-1956 pracowała jako redaktor programów koncertowych w Filharmonii Łódzkiej, pomiędzy 1957-1964 pełniła funkcję kierownika sekcji fortepianu w Państwowej SP i pracowała w Liceum Muzycznym w Lublinie oraz jako pianistka Filharmonii Lubelskiej. Następnie w latach 1964-1978 jako jako pedagog w Państwowej Szkole Muzycznej w Koszalinie, a także jako pianistka w Filharmonii Koszalińskiej. W latach 1984-1987 pracowała jako starszy wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku na Wydziale Muzyki. Sprawowała także funkcję Prezesa Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków w województwie koszalińskim. W latach 1970-1980, wspólnie z mężem, prowadziła Diecezjalne Studium Organistowskie i nauki muzyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie.
W 1980 r. była jedną ze współorganizatorek Klubu Inteligencji Katolickiej w Koszalinie. Następnie od września 1980 r., pełni funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Zakładowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego ,,Solidarność” przy Państwowej Szkole Muzycznej w Koszalinie. Od kwietnia 1981 r. zasiadała, jako członek w Regionalnym Komitecie Więzionych za Przekonania Polityczne w Koszalinie. W czerwcu i lipcu 1981 r., pełniła mandat delegata na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Pobrzeże.
Po wprowadzeniu stanu wojennego była zaangażowana w działania podziemia solidarnościowego. 3 maja 1982 r. została internowana i osadzona w Ośrodku Odosobnienia w Darłówku. Wolność odzyskała 23 lipca 1982 r.
W latach 1982-1983 zajmowała się kolportażem czasopism podziemnych, m.in.: ,,CDN”, ,,Grudzień ‘81” oraz ,,Gazety Wojennej” sygnowanej przez NSZZ ,,Solidarność” w Koszalinie. Od 5 lutego 1983 r. współorganizowała i pełniła rolę świeckiego szefa diecezjalnego Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom w Koszalinie. 
25 lutego 1984 r. została zatrzymana pociągu relacji Warszawa-Koszalin w trakcie przewożenia wydawnictw bezdebitowych, chorągwi kościelnej i ulotek. Tego samego dnia wydano postanowienie o jej tymczasowym aresztowaniu i osadzeniu w Areszcie Śledczym w Koszalinie. 22 marca 1984 r. środek zapobiegawczy został uchylony, zaś 10 sierpnia 1984 r. prokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Koszalinie wydał postanowienie o umorzeniu prowadzonego przeciwko niej śledztwa na podstawie ustawy o amnestii.
Do 1989 r. organizowała w swoim domu spotkania działaczy NSZZ ,,Solidarność”. W wyniku wyborów czerwcowych 1989 r. została wybrana senatorem z listy Komitetu Obywatelskiego, członkiem senackiej Komisji Kultury Środków Przekazu, Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą.