Lech Bernard Dąbski

Lech Dąbski uczestniczył w marcu 1968 r. w wiecu studenckim na Politechnice Warszawskiej. Od listopada 1980 r. działał w NSZZ „Solidarność”, w 1981 r. wszedł  w skład prezydium Komisji Zakładowej w Zakładach Przemysłu Barwników „Boruta” w Zgierzu. 14 12.1981 r. brał udział w strajku w miejscu pracy (członek Komitetu Strajkowego). W latach 1981-1985 oraz w 1989 r. podlegał inwigilacji ze strony Służby Bezpieczeństwa. Zimą 1981/1982 współtworzył działającą do 1989 r. Podziemną Komisję Lokalną NSZZ „Solidarność” w Zgierzu. Wykonywał plakaty i ulotki, był redaktorem i autorem tekstów w piśmie podziemnym „Solidarnośćʼ80” oraz pomysłodawcą i współorganizatorem akcji umieszczenia w czerwcu 1982 r. w centrum Zgierza betonowej tablicy ku czci ofiar antykomunistycznych zrywów wolnościowych z napisem „Pamięci ofiar 1956, 1970, 1981”. 1.05.1983 r. został zatrzymany podczas próby złożenia kwiatów pod tablicą, dwa dni później ukarany grzywną przez Kolegium ds. Wykroczeń przy Prezydencie m. Zgierza, a następnie zwolniony z pracy w Borucie. W wyniku złożonego odwołania sprawę umorzono. W 1989 r. był współorganizatorem Komitetu Obywatelskiego w Zgierzu i wszedł w skład prezydium Lokalnej Komisji Organizacyjnej „Solidarności” w Zgierzu.