Sławomir Janicki

Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa od 1970 r., kiedy to angażował się w działalność duszpasterstwa akademickiego przy KUL wykazując negatywną postawę wobec ustroju socjalistycznego. Następnie jako pracownik Politechniki Lubelskiej był inicjatorem niezależnego ruchu związkowego na uczelni. Aktywnie angażował się w działalność związkową, był motorem wielu akcji protestacyjnych na Politechnice Lubelskiej. Od dnia 19.12.1980 r. pełnił funkcję przewodniczącego KZ NSZZ „Solidarność” Politechniki Lubelskiej. W styczniu 1981 r. wchodził w skład MKZ Regionu Środkowo – Wschodniego. Był członkiem Tymczasowej Rady Programowo – Organizacyjnej Wszechnicy Związkowej w Regionie Środkowo – Wschodnim.  Z powodu aktywnej działalności w NSZZ „Solidarność” Sławomir Janicki został internowany 13.12.1981 r. i osadzony w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie. Decyzja o internowaniu została uchylona dnia 21.07.1982 r. Po zwolnieniu z internowania nadal był kontrolowany operacyjnie. W 1989 roku zaangażował się w działania na rzecz reaktywowania działalności NSZZ „Solidarność” na Politechnice Lubelskiej oraz wszedł w skład Tymczasowego Zarządu Regionu Środkowo – Wschodniego NSZZ „Solidarność”. Formą represji wobec S. Janickiego było także zastrzeżenie mu wyjazdów za granicę do WKŚ w okresie: 10.03.1982 r. – 10.03.1984 r.