Marek Janusz Adamkiewicz

Marek Adamkiewicz był zaangażowany w działalność opozycyjną od końca lat 70. Podczas studiów na Uniwersytecie Wrocławskim brał udział w utworzeniu Studenckiego Komitetu Solidarności. Był sympatykiem Komitetu Obrony Robotników i Ruchu Obrony Praw Człowieka  i Obywatela. W maju 1978 r., za kolportaż nielegalnych wydawnictw, został relegowany z uczelni. W latach 1978-1980 kontynuował naukę w Policealnym Studium Zawodowym w Szczecinie, następnie rozpoczął studia w szczecińskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej. Był aktywnym członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Zajmował się pisaniem artykułów w niezależnych pismach, m.in. w „Półgębkiem”, „Biuletynie Informacyjnym Komitetu Obrony Solidarności”, „Komunikacie NZS”. Brał udział w organizowanych strajkach studenckich. W okresie stanu wojennego Pan Adamkiewicz zaangażował się w powołanie międzyuczelnianej podziemnej organizacji o nazwie Akademicki Ruch Oporu.
W dniu 08.05.1982 r. został zatrzymany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Wierzchowie. Przebywał również w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Z internowania został zwolniony decyzją z dnia 25.11.1982 r. Pobyt w więzieniu uniemożliwił Panu Markowi Adamkiewiczowi obronę pracy magisterskiej. Po zwolnieniu powrócił na studia. Dalej zajmował się kolportażem pism podziemnych, podejmował próby powołania niezależnego samorządu studenckiego. 
W 1984 r. Pan Marek Adamkiewicz został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Z przyczyn politycznych odmówił złożenia przysięgi wojskowej. W dniu 17.11.1984 r. został tymczasowo aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Koszalinie, następnie w AŚ w Szczecinie. Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Szczecinie w dniu 18.12.1984 r. został skazany na okres 2,5 roku pozbawienia wolności. Karę odbywał w Zakładzie Karnym w Stargardzie Szczecińskim. Za uwolnieniem Pana Marka Adamkiewicza protestowali opozycjoniści z całego kraju oraz zagraniczne organizacje broniące praw człowieka. Protest Pana Adamkiewicza przeciwko treści peerelowskiej przysięgi wojskowej doprowadził do powstania ogólnopolskiego Ruchu „Wolność i Pokój”. We wrześniu 1986 r., zaraz po wyjściu na wolność, Pan Adamkiewicz zaangażował się w działalność organizacji. Jako jeden z głównych działaczy odpowiadał m.in. za kontakty z przedstawicielami Ruchu na terenie kraju, jak również z zagranicą. Zajmował się redakcją oraz kolportażem nielegalnych wydawnictw. Brał udział w ulicznych manifestacjach i happeningach. 
Swoją aktywność opozycyjną przypłacił licznymi represjami. Za udział w akcjach sygnowanych przez Ruch „Wolność i Pokój” był wielokrotnie zatrzymywany prewencyjnie na 24 h, karany grzywną przez Kolegia do Spraw Wykroczeń, w jego domu dochodziło do licznych rewizji.