Julian Dziura

Był represjonowany z powodu udziału w manifestacji mieszkańców Kraśnika Fabrycznego w dniu 26 czerwca 1959 r. przed siedzibą PMRN i Komisariatu MO w Kraśniku z powodu braku zgody na budowę kościoła w Kraśniku Fabrycznym i zniszczenia przez milicję prowizorycznej kaplicy. Za udział w tym proteście został 2 lipca 1959 r. aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie. Wyrokiem Sądu Powiatowego w Kraśniku z dn. 16.09.1959 r. skazany został na karę 1 roku i 6 miesięcy więzienia. Karę pozbawienia wolności odbywał w ZK w Nisku, Przemyślu oraz Obozie Pracy Więźniów w Medyce k. Przemyśla. Po powrocie z więzienia pozostawał bez zatrudnienia, zwolniony z pracy w Fabryce Łożysk Tocznych. Od powstania NSZZ „Solidarność” stał się aktywnym członkiem tego związku w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie, gdzie znalazł zatrudnienie. W trakcie strajku w dniach 14-17 lipca 1980 r. w Fabryce Samochodów Ciężarowych został wybrany v-ce przewodniczącym Komitetu Strajkowego, zaś po zarejestrowaniu NSZZ „Solidarność” v-ce przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „S” w FSC Lublin. Jako przedstawiciel FSC wszedł w skład Międzyzakładowego Środkowowschodniego Komitetu Założycielskiego Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych z siedzibą w Lublinie. Był także członkiem Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego. W dniach 15.08.1981-1.09.1981 uczestniczył jako delegat „S” w wyjeździe do Kanady. 13.12.1981 r. został internowany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, Lublinie i Kwidzynie. Odmówił podpisania decyzji o internowaniu. Decyzję o uchyleniu internowania wydano 7.09.1982 r. Po powrocie z internowania kontynuował działalność związkową, aktywnie uczestnicząc w pracach podziemnej Tajnej Komisji Zakładowej NSZZ „S” w FSC. W 1983 r. wszedł w skład Rady Pracowniczej FSC w Lublinie, grupującej aktywistów „S” i wykorzystywanej jako przykrywka do działalności podziemnej. Od 1984 r. był v-ce przewodniczącym Rady Pracowniczej.  Zaangażowany był w kolportaż wydawnictw nielegalnych i znaczków „Solidarności”. Współpracował w tym zakresie z działaczami opozycyjnymi z innych zakładów pracy Lublina i Świdnika, a zwłaszcza z WSK Świdnik. W latach 1984-1989 wchodził w skład Tymczasowego Zarządu Regionu. Za zbieranie podpisów pod apelem podziemnej „S” skierowanym do władz, a popierającym Tymczasową Radę NSZZ „S” w Lublinie został w lutym 1987 r. ukarany przez kolegium ds. wykroczeń grzywną. Ponownie karę grzywny wymierzono J. Dziurze w 1988 r. za udział w nielegalnych uroczystościach 3 Maja w Lublinie.  Ponadto aktywnie działał w Klubie Katolickim w Lublinie. Brał także czynny udział w organizowaniu pielgrzymek osób związanych z podziemną działalnością „S” do Częstochowy i Zjazdu Internowanych na Jasnej Górze. Był również aktywnym uczestnikiem uroczystości rocznicowych i religijno-patriotycznych w Lublinie i innych miejscowościach w regionie lubelskim, m.in. w Komarowie.