Jolanta Teresa Wiśniewska

Jolanta Wiśniewska w 1980 r. będąc studentką Wydziału Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, zaangażowała się w działalność Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Od października 1981 r. pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Wydziałowej NZS oraz prowadziła bibliotekę wydawnictw niezależnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczyła w akcji ukrycia sprzętu poligraficznego NZS i zajmowała się redagowaniem, drukowaniem oraz rozpowszechnianiem nielegalnych ulotek na terenie toruńskich zakładów pracy.
W związku z powyższym została objęta postępowaniem wszczętym w dniu 19 grudnia 1981 r. przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Bydgoszczy. Wobec ukrywania się, była poszukiwana listem gończym. Pozostawała w ukryciu do końca 1982 r. Postępowanie zostało umorzone w dniu 7 stycznia 1983 r. z powodu braku znamion przestępstwa w zarzucanym jej czynie.
Do 1989 r. zajmowała się na szeroką skalę organizacją kolportażu i kolportażem książek niezależnych wydawnictw i podziemnej prasy między Toruniem, Bydgoszczą i Warszawą.
W dniu 16 grudnia 1983 r. została zatrzymana na 48 godzin za udział w nielegalnym zgromadzeniu na terenie Torunia.
W latach 1984-1986 wchodziła w skład Regionalnej Komisji Wykonawczej „Solidarności” Regionu Toruńskiego, z ramienia której koordynowała kontakty międzyregionalne i odpowiadała za kolportaż podziemnych wydawnictw. Dnia 6 czerwca 1984 r. została tymczasowo aresztowana i objęta śledztwem Prokuratury Rejonowej w Toruniu jako podejrzana o gromadzenie i rozpowszechnianie w środowisku studenckim nielegalnych wydawnictw sygnowanych przez NZS i NSZZ „Solidarność”. Dnia 9 lipca 1984 r. Prokuratura Rejonowa w Toruniu uchyliła zastosowany wobec niej środek zapobiegawczy w postaci aresztu tymczasowego zamieniając go na dozór MO. Prowadzone postępowanie zostało umorzone postanowieniem Prokuratury Rejonowej z dnia 2 sierpnia 1984 r. na mocy ustawy o amnestii. 
W lutym 1985 r. była inicjatorką powstania i aktywną członkinią Tymczasowej Komisji Samorządu Studenckiego na UMK, której głównym celem było włączenie się środowiska studenckiego do organizowania akcji protestacyjnych przeciwko planom wprowadzenia zmian w ustawie o szkolnictwie wyższym. W 1986 r. wyjechała do Warszawy, gdzie kontynuowała działalność w podziemnych strukturach Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze w ramach grupy „Armenia” zajmującej się zapleczem techniczno-organizacyjnym Radia „Solidarność”.
W związku z prowadzoną działalnością opozycyjną była inwigilowana przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1983-1989 oraz zastrzeżono jej wyjazdy zagraniczne w latach 1983-1985.