Mirosław Piotr Kocik

Mirosław Kocik był absolwentem Instytutu Fizyki Politechniki Wrocławskiej (1980 r.). W 1980 r. został pracownikiem Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Maszyn Ziemnych i Transportowych w Hucie Stalowa Wola (HSW). Od września 1980 r. należał do grona organizatorów NSZZ „Solidarność” w HSW. Po zawiązaniu się Komitetu Założycielskiego w Narzędziowni HSW został oddelegowany do redakcji zakładowej gazety w celu zamieszczania tam informacji o działalności „Solidarności”. W marcu 1981 r. został powołany do służby wojskowej w jednostce łączności w Strzegomiu. Po zakończeniu służby wojskowej w marcu 1982 r. powrócił do pracy w HSW. Czynnie uczestniczył w akcji pomocy osobom internowanym i ich rodzinom, organizując m.in. zbiórki pieniężne oraz rozwożąc pomoc własnym samochodem. Od 1982 r. działał jako kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. czasopism i książek, zorganizował punkt odbioru prasy i wydawnictw podziemnych. Uczestniczył w redagowaniu i druku ukazujących się w podziemiu pism „Godność” oraz „Stalowowolski Miesięcznik Solidarności”. Od kwietnia 1982 r. był współorganizatorem akcji podłączenia Radia „Solidarność” do radiowęzła zakładowego. Nadano kilka takich audycji w tym w rocznicę podpisania porozumień 31 sierpnia 1982 r. W marcu 1983 r. z powodu szykan przełożonych odszedł z pracy w HSW i podjął pracę jako nauczyciel fizyki w Zespole Szkół Gastronomicznych w Stalowej Woli. W 1984 r. za odmowę uczestniczenia w pochodzie pierwszomajowym został przeniesiony do Szkoły Podstawowej w Pilchowie. 31 sierpnia 1984 został zatrzymany przez SB na 24 godz. w czasie manifestacji „Solidarności” pod krzyżem w zajezdni autobusowej HSW. Oskarżyciel postawił mu zarzut zorganizowania nielegalnej demonstracji i wnosił o karę pozbawienia wolności na okres dwóch lat. Ostatecznie został skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny w wymiarze 20 000 zł. W okresie 1985 – 1986 pozostawał bezrobotny i kontynuował działalność kolporterską w podziemiu. Od 1986 r. prowadził własną działalność gospodarczą nadal współpracując z podziemnymi strukturami NSZZ „Solidarność” aż do 1989 r.