Marian Jacek Firkowski

Był  aktywnym członkiem związku NSZZ „Solidarność”  w Zakładach Metalurgicznych „Ursus” w Lublinie. W okresie stanu wojennego działał na rzecz podziemnych struktur NSZZ „Solidarność”. Z powodu tej działalności w okresie od 5 listopada 1982 r. do 3 lutego 1983 r. został internowany i represjonowany w specjalnym obozie wojskowym w JW. 2198 w Czarnem koło Szczecinka. W obozie w Czarnem przebywało 76 internowanych, głównie z województw: białostockiego, lubelskiego i warszawskiego, którzy tworzyli kompanię rezerwistów. Zakwaterowani byli w 3 salach jednego z budynków koszar, odizolowanego od pozostałej części jednostki wojskowej. W ramach „ćwiczeń wojskowych” wykonywane były prace wycinkowe w lesie (m.in. usuwanie drzew uszkodzonych przez wybuchy pocisków podczas działań poligonowych). Największą uciążliwością był brak możliwości wysuszenia ubrań i butów na kwaterach, z powodu niedostatecznego ogrzewania koszar. Po zwolnieniu z przymusowych "ćwiczeń wojskowych" w Czarnem, Marian Firkowski kontynuował działalność opozycyjną,  organizował spotkania z innymi działaczami podziemnych struktur "Solidarności". Współpracował również z Zarządem Regionu Środkowo-Wschodniego w Lublinie. W dniu 21.10.1988 r., wraz z grupą osób skierował do Sądu Wojewódzkiego w Lublinie wniosek o rejestrację Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” Pracowników Zakładów Metalurgicznych „Ursus” w Lublinie oraz powołał Tymczasową Komisję Założycielską.  Sąd Wojewódzki w Lublinie odmówił rejestracji tej organizacji, a prokurator Prokuratury Rejonowej w Lublinie w dniu 24.10.1988 r., przeprowadził z  Marianem Firkowskim rozmowę profilaktyczno-ostrzegawczą w związku z jego nielegalną działalnością. Pomimo odmowy Sądu nie zaprzestał opozycyjnej działalności i nadal uczestniczył w Tymczasowym Komitecie Założycielskim NSZZ „Solidarność” w Zakładach Metalurgicznych w Lublinie. W okresie 1988-1989,  jako aktywny działacz NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowo-Wschodniego w Lublinie, brał udział w organizowanych przez związek pikietach i demonstracjach. Pomimo inwigilacji i prześladowania ze strony organów bezpieczeństwa państwa PRL  Marian Firkowski nadal uczestniczył w spotkaniach ze związkowcami z terenu Lublina i okolic organizowanymi w pomieszczeniach parafialnych oraz brał udział w wystąpieniach publicznych. Współpracował z Kościołem i duchowieństwem oraz organizował pielgrzymki do miejsc świętych jak również msze za Ojczyznę. W 1989 roku brał udział w tworzeniu Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego NSZZ „Solidarność”, którego zadaniem  było wyłonienie kandydatów na posłów i senatorów oraz przygotowanie i przeprowadzenie kampanii wyborczej.