Władysław Józef Skalski

Pracownik Nowotarskich Zakładów Przemysłu Skórzanego „Podhale” w Nowym Targu (NZPS). Jesienią 1980 r. zaangażowany w utworzenie struktur NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy. Przewodniczący Komisji Zakładowej związku. Członek Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego „Solidarność” Małopolska, a następnie członek Zarządu Regionu Małopolska związku. Delegat na I Krajowy Zjazdu „Solidarności” w Gdańsku.
Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniu 13 grudnia 1981 r. internowany. Osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Rzeszowie – Załężu. Z powodu stanu zdrowia przeniesiony do szpitala więziennego w Krakowie, a następnie zwolniony w dniu 17 marca 1982 r.
Po uwolnieniu w podziemnych strukturach „Solidarności”. Zaangażowany w organizację pomocy dla rodzin osób represjonowanych. Przedstawiciel Arcybiskupiego Komitetu Pomocy Więzionym i Internowanym w Krakowie na teren Podhala i Orawy. Organizator wypoczynku na Podhalu rodzin osób represjonowanych z obszaru całej Polski. Kolporter wydawnictw drugoobiegowych, w tym pisma „Janosik”. 
W 1989 r. czynny w odtworzeniu jawnych struktur „Solidarności” w NZPS. Zaangażowany w działalność nowotarskiego Komitetu Obywatelskiego. Podczas wyborów w dniu 4 czerwca 1989 r. wybrany w Nowym Targu posłem na Sejm