Andrzej Mierzwa

Będąc studentem Wydziału Prawa i Administracji UMCS należał do NZS aktywnie włączając się do akcji protestacyjnych i organizowania spotkań z osobami z opozycji. Po wprowadzeniu stanu wojennego utrzymywał kontakty z działaczami podziemnej „Solidarności”, a zwłaszcza z Januszem Mazurkiem. Od 1984 roku, jako pracownik naukowy Zakładu Prawa Finansowego UMCS włączył się aktywnie w prace podziemnej KZ „Solidarności” na UMCS, zajmował się rozpowszechnianiem wydawnictw bezdebitowych. Andrzej Mierzwa zaangażował się również na UMCS w wielką akcję zbierania podpisów w obronie Janusza Mazurka o zwolnienie go z aresztu i przywrócenie do pracy na UMCS. Z powodu działalności w nielegalnych strukturach NSZZ „Solidarność”, po przeszukaniu w jego mieszkaniu i w miejscu pracy, w dniu 13.05.1986 r., został zatrzymany i poddany przesłuchaniu. Ponownie został zatrzymany na 48 godzin, prewencyjnie, w dniu 29.08.1986 roku, przed 6 rocznicą podpisania porozumień sierpniowych. Tego samego dnia przeprowadzono także przeszukanie w jego mieszkaniu oraz mieszkaniu jego ojca w poszukiwaniu literatury bezdebitowej. Zaangażowanie w działalność w podziemnej „Solidarności” i przeszukania w miejscu pracy stały się przyczyną nieprzedłużenia Andrzejowi Mierzwie w 1986 roku umowy o staż asystencki na Wydziale Prawa i Administracji UMCS. Andrzej Mierzwa przeniósł się wówczas na KUL, gdzie kontynuował doktorat i prowadził działania wraz z aktywistami NZS na KUL na rzecz reaktywowania NZS. Jako aktywny działacz NSZZ „S” utrzymujący kontakty z innymi działaczami „Solidarności” i NZS, związany z Duszpasterstwem Akademickim, aktywny uczestnik Mszy za Ojczyznę, uroczystości i manifestacji patriotycznych, m. in. 13.12.1983 roku na Placu Litewskim w Lublinie, był inwigilowany, zatrzymywany na 48 godzin i przesłuchiwany, a w jego domu i miejscu pracy przeprowadzano przeszukania.