Andrzej Grzybowski

Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaprzestał działalności w strukturach Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” - od sierpnia do października 1982 r. na terenie Zakładów Przemysłu Metalowego H. Cegielskiego w Poznaniu organizował akcję kolportażową podziemnych druków i wydawnictw (m.in. pism „Obserwator Wielkopolski” i „Veto”), a także zbierał materiały redakcyjne do ww. wydawnictw, uczestniczył w zebraniach związkowych oraz zajmował się organizowaniem funduszy dla struktur podziemnych związku. Został internowany w okresie od 4 listopada 1982 r. i do 29 listopada 1982 r. przebywał w Ośrodku Odosobnienia Internowanych w Wierzchowie Pomorskim. Po zwolnieniu nadal prowadził podziemną działalność. W wyniku tego został zatrzymany 3 lutego 1983 i umieszczony w areszcie śledczym w Poznaniu, zwolniono go 25 lipca 1983 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Poznaniu z 1 sierpnia 1983 r. postępowanie karne zostało umorzone na mocy amnestii. W dniu 8 maja 1986 r. został zatrzymany przez SB na Dworcu Głównym w Poznaniu podczas oczekiwania na odbiór podziemnych wydawnictw i znaczków „Solidarności”. Prokuratura Wojewódzka w Poznaniu na mocy ustawy amnestyjnej umorzyła prowadzone przeciwko niemu śledztwo. Do końca lat 80. jako członek prezydium Okręgowej Komisji Pracowniczej Polskiej Partii Socjalistycznej w Poznaniu był zatrzymany i przesłuchiwany przez Służbę Bezpieczeństwa za udział w zebraniach tej partii, rozrzucanie ulotek PPS, organizowanie strajku w Zakładach Przemysłu Metalowego H. Cegielskiego w Poznaniu oraz uczestnictwo w manifestacji poparcia dla „Solidarności”. W związku z powyższym Kolegium ds. Wykroczeń przy Prezydencie Miasta Poznania kilkakrotnie orzekało wobec niego kary grzywny.