Bronisław Wardawy

Odegrał wiodąca rolę w organizowaniu Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Centrali Wschodniej DOKP w Lublinie, a od października 1980 r. pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Oddziałowej w Centrali WDOKP. Wybrany został także przewodniczącym Okręgowej Sekcji Kolejarzy. Jednocześnie był członkiem Komisji Zakładowej w Węźle PKP Lublin oraz Międzyokręgowej Komisji Porozumiewawczej Kolejarzy (przemianowanej następnie na Sekcję Krajową Kolejarzy). 13.12.1981 r. został internowany i osadzony Ośrodku Odosobnienia we Włodawie, w skutek czego znacznie pogorszył się stan jego zdrowia. Zwolniony z internowania 8.02.1982 r., dzięki wstawiennictwu i prośbie arcybiskupa lubelskiego Bolesława Pylaka oraz ze względu na stan zdrowia i konieczność hospitalizacji w Okręgowym Szpitalu Kolejowym w Lublinie. Po zwolnieniu z internowania nie zaniechał prowadzenia działalności związkowej i politycznej. Był współorganizatorem odbudowy nielegalnych struktur „Solidarności” i aktywnie uczestniczył w pracach podziemnej Komisji Zakładowej NSZZ „S” Węzła PKP, wchodząc w skład jej władz. Jako reprezentant kolejarskich struktur podziemnych uczestniczył w obradach Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Podziemnej „Solidarności” w dniu 23.05.1982 r. we Wrocławiu. Utrzymywał kontakty z osobami kontynuującymi działalność opozycyjną, oraz ze wspierającymi podziemną „S” księżmi zwłaszcza z kościoła przy ul. Kunickiego w Lublinie, gdzie znalazło siedzibę Krajowe Duszpasterstwo Kolejarzy. Pan Bronisław Wardawy był współtwórcą tego Duszpasterstwa i współorganizatorem pielgrzymek kolejarzy na Jasną Górę, 25 listopada w święto patronki kolejarzy Św. Katarzyny. Duszpasterstwo Kolejarzy było miejscem spotkań kręgów opozycyjnych, organizowane tam były uroczystości patriotyczno-religijne i rocznicowe. Aktywnie zajmował się kolportażem prasy związkowej i wydawnictw podziemnych dostarczając je także do innych ośrodków w kraju, w tym do Chełma. Z powodu swojej działalności Pan Bronisław Wardawy był inwigilowany i kontrolowany przez SB oraz wielokrotnie wzywany na rozmowy ostrzegawcze. W 1988 r. podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność”, wszedł w skład Komitetu Założycielskiego w Węźle PKP Lublin i uczestniczył w spotkaniach Komitetów Założycielskich NSZZ „S” Regionu Środkowowschodniego z udziałem przedstawicieli Tymczasowego Zarządu Regionu Środkowowschodniego „Solidarność”. W 1989 r. wybrany został przewodniczącym KZ „Solidarność” w Centrali WDOKP i Okręgowej Sekcji Kolejarzy. Formą represji wobec Pana Bronisława Wardawego było także zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych na 2 lata.