Jan Lityński

Działalność opozycyjną rozpoczął w trakcie studiów na Uniwersytecie Warszawskim. W 1967 r. był współorganizatorem zbierania podpisów pod listem w obronie zagrożonego relegowaniem z UW Adama Michnika. W 1968 r. aktywnie uczestniczył w protestach studenckich i demonstracjach ulicznych, był członkiem Komitetu Strajkowego na Wydziale Matematyki. Za tę działalność został relegowany z uczelni. W dniu 12 marca 1968 r. został aresztowany i skazany na 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zwolniono go z odbywania reszty kary na mocy przepisów ustawy o amnestii 30 lipca 1969 r. 
W 1976 r. uczestniczył w akcji pomocy dla represjonowanych robotników z Radomia i Ursusa. Od października 1977 r. był członkiem Komitetu Samoobrony Społecznej Komitetu Obrony Robotników i współpracownikiem Biura Interwencyjnego. W latach 1976 -1980 był jednym ze współzałożycieli, autorów i redaktorów niezależnych pism: „Biuletynu Informacyjnego”, „Robotnika” oraz kwartalnika „Krytyka”. W marcu 1977 r. został zwolniony z pracy w Ośrodku Badawczo Rozwojowym Informatyki w Warszawie. W maju 1977 r. wraz z innymi działaczami KOR aresztowano go i osadzono w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów, wolność odzyskał na mocy amnestii 24 lipca 1977 r. Uczestniczył w spotkaniach z opozycjonistami i działaczami czechosłowackiej Karty 77.
W 1980 r. współtworzył sieć informacyjną o strajkach w Polsce. 14 sierpnia 1980 r. został po raz kolejny aresztowany, na wolność wyszedł 1 września na mocy porozumień sierpniowych. Jako działacz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, był doradcą Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Wałbrzychu, MKZ Mazowsze, a następnie Zarządu Regionu Mazowsze. 
Po wprowadzeniu stanu wojennego internowano go w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie Białołęce, a następnie postawiono w stan oskarżenia i osadzono w AŚ Warszawa-Mokotów. 1 czerwca 1983 r. nie powrócił z przepustki i ukrywał się do aż do września 1986 r. W tym czasie działał w podziemiu, jako członek Regionalnej Komisji Wykonawczej Mazowsze NSZZ „Solidarność” oraz autor wielu artykułów w nielegalnie wydawanych pismach „Tygodnik Mazowsze” i „PWA”. W 1988 r. brał udział w strajku w Kopalni Węgla Kamiennego w Jastrzębiu Zdroju.
W 1989 r. uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu (zasiadał w zespole ds. górnictwa) oraz był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym „Solidarności” Lechu Wałęsie.