Krzyż Wolności i Solidarności
Lista osób odznaczonych
Durlak Tadeusz

Tadeusz Durlak

ur. w 1951 roku w m. Młodów
Odznaczenie KWiS zostało nadane postanowieniem Prezydenta RP nr 421/2025
Biogram
Był pracownikiem Kopalni Węgla Kamiennego „Manifest Lipcowy” w Jastrzębiu-Zdroju, w czasie protestów robotniczych w sierpniu 1980 r. zaangażował się w działalność Komitetu Strajkowego w kopalni i Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Jastrzębiu-Zdroju. 
Po powstaniu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, został członkiem Komisji Zakładowej w miejscu pracy i Międzyzakładowej Komisji Robotniczej NSZZ „Solidarność” w Jastrzębiu-Zdroju. 
W pierwszych dniach stanu wojennego uczestniczył w strajku w kopalni. W styczniu i lutym 1982 r. zbierał składki na pomoc dla osób represjonowanych i ich rodzin. Pod koniec kwietnia 1982 r. zaangażował się w druk ulotki pt. „Kurier wojenny”, której pierwszy numer rozrzucono 30 kwietnia 1982 r. w kopalni „Manifest Lipcowy”. W okresie kwiecień – sierpień 1982 r. drukował i rozprowadzał „Kuriera wojennego”, organizował lokale na drukarnie i ewakuował sprzęt z zagrożonych drukarni. W okresie późniejszym kolportował inne wydawnictwa. 
Z tego powodu został objęty śledztwem, w sprawie działalności podziemnych struktur NSZZ „Solidarność”, wszczętym we wrześniu 1982 r. przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Gliwicach. 18 listopada 1982 r. przeprowadzono przeszukanie jego mieszkania w Jastrzębiu-Zdroju przy ul. Jasnej, podczas którego odnaleziono materiały NSZZ „Solidarność” sprzed stanu wojennego oraz duże ilości emblematów Związku. Tego samego dnia został zatrzymany i internowany. 8 grudnia 1982 r. internowanie zmieniono na tymczasowe aresztowanie na mocy postanowienia Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Gliwicach. 
Przebywał w Areszcie KWMO w Katowicach przy ul. Lompy i Areszcie Śledczym w Katowicach przy ul. Mikołowskiej. Postanowieniem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Katowicach z 10 stycznia 1983 r. uchylono tymczasowe aresztowanie i zastosowano dozór MO. Areszt Śledczy w Katowicach opuścił 15 stycznia 1983 r. 
21 kwietnia 1983 r. został skazany przez Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na sesji wyjazdowej Katowicach na 1 rok i 3 miesiące pozbawienia wolności w zawieszeniu na 4 lata i grzywnę 40000 zł. 
W 1983 r. podjął starania o uzyskanie zgody na wyjazd wraz z rodziną na pobyt stały za granicę z powodów politycznych. W drugiej połowie 1983 r. wyjechał wraz z rodziną do Kanady.
Biogram opracowano na podstawie:
  • materiałów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej