Kazimierz Ludwik Pająkowski

Pan Kazimierz Ludwik Pająkowski między 13 grudnia 1981 a 4 czerwca 1989 r. był działaczem opozycji antykomunistycznej. 
Przed manifestacją w Świdnicy, planowaną na 31 sierpnia 1982 r. z okazji podpisania porozumień sierpniowych, funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa przeprowadzili z nim rozmowę ostrzegawczą. W październiku 1982 r. należał do grona współzałożycieli, a następnie członków redakcji konspiracyjnego czasopisma „Głos Solidarności”. Od 8 listopada 1982 do 2 lutego 1983 r. z uwagi na zaangażowanie w działalność opozycyjną był internowany w wojskowym obozie specjalnym w Rawiczu. Szkolenie rezerwistów w tej jednostce nie miało nic wspólnego z obronnością kraju ani z podnoszeniem żołnierskich umiejętności; służyło jedynie walce przeciw antykomunistycznej opozycji, będąc dotkliwą represją polityczną wobec powołanych na ćwiczenia. 
Po opuszczeniu ośrodka internowania kontynuował działalność antykomunistyczną, angażując się m.in. w Tajnej Komisji Zakładowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Świdnickiej Fabryce Urządzeń Przemysłowych, wskutek czego był rozpracowywany przez SB od 1 kwietnia 1983 r. do 11 grudnia 1985 r., a następnie od 24 listopada 1988 r. do 23 lutego 1990 r. Zajmował się głównie zbieraniem składek na potrzeby podziemnego związku oraz kolportażem wydawnictw bezdebitowych, ponadto aktywnie uczestniczył w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy parafii św. Józefa. 30 września 1988 r. był współzałożycielem Miejskiego Komitetu Organizacyjnego w Świdnicy, który dążył do legalizacji NSZZ „Solidarność”.