Wojciech Rudnicki

W sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku w miejscu pracy Zakładach Włókien Chemicznych „Chemitex-Wiskord” w Szczecinie. 
Od jesieni 1980 r. był członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, od 15 styczni 1981 r. wiceprzewodniczącym Komisji Zakładowej, a od 25 lutego 1981 r. do 19 listopada 1981 r. przewodniczącym Krajowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Chemików. 
Inicjował akcje strajkowe w zakładzie pracy. Od listopada 1981 r. redagował serwis informacyjny Komisji Zakładowej, nadawany przez zakładowy radiowęzeł. 
13 grudnia 1981 r. odmówił podpisania oświadczenia o przestrzeganiu obowiązującego porządku prawnego. W związku z powyższym został internowany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Goleniowie. 
Od 11 stycznia 1982 r. przebywał w ośrodku w Wierzchowie Pomorskim, gdzie wraz z innymi osadzonymi 13 lutego 1982 r. został pobity przez funkcjonariuszy Służby Więziennej. 
W marcu 1982 r. wystąpił do Wydz. Paszportów KWMO w Szczecinie o wyrażenie zgody na wyjazd emigracyjny z kraju i do Komendanta Wojewódzkiego MO w Szczecinie o uchylenie internowania. 28 czerwca 1982 r. udzielono mu przerwy w internowaniu w celu załatwienia formalności związanych z wyjazdem. Ostatecznie internowanie uchylono 23 sierpnia 1982 r. 
Jesienią 1982 r. z powodów politycznych wyjechał wraz z rodziną do Szwecji.