Wiesław Bogusław Urbański

w latach 1979–1980 był uczestnikiem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W środowisku akademickim kolportował niezależne pisma: „Opinia”, „Bratniak” i „Biuletyn Informacyjny” Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. W marcu 1980 r. współorganizował akcję ulotkową na osiedlu studenckim Uniwersytetu Łódzkiego w sprawie bojkotu wyborów do Sejmu PRL. Od 1980 r. uczestniczył w Ruchu Młodej Polski, od kwietnia 1981 r. do 1985 r. był członkiem Rady Programowej RMP. Współtworzył Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Łódzkiego, współorganizował strajk studentów łódzkich uczelni w styczniu i lutym 1981 r., był członkiem władz strajkowych i uczestnikiem negocjacji ze stroną rządową. W marcu 1981 r. stanął na czele studenckiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, w kwietniu został delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów NZS w Krakowie, od maja do listopada 1981 r. przewodniczył Komitetowi Uczelnianemu NZS UŁ. Ponadto współorganizował działalność filii Wydawnictwa Młoda Polska w Łodzi oraz kolportaż niezależnych pism: „Bratniak”, „Veto”, „Vacat”, książek NOW-ej i Studenckiej Oficyny Wydawniczej. W stanie wojennym od 13.12.1981 r. do 23.07.1982 r. był internowany w ośrodkach odosobnienia w Łęczycy i Łowiczu. Po wyjściu na wolność pozostawał w ukryciu, następnie podjął współpracę z Międzyzakładową Komisją Koordynacyjną „Jesteśmy” w Łodzi, zaangażował się w tworzenie sieci kolportażu podziemnych wydawnictw w Łodzi i regionie. W okresie 1984–1988 współpracował z Regionalną Komisją Wykonawczą NSZZ „Solidarność”. W latach 1988–1989 przebywał na emigracji w USA, gdzie nawiązał kontakt z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym w Chicago.