Janusz Ryszard Pachniak

W marcu 1982 r. wszedł w skład podziemnej struktury pn. „Grupy Specjalne Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego”. Na przełomie maja i czerwca 1982 r. działał w Grupie Nordyka (Piotra Rzewuskiego) / Grupie Grochowskiej wchodzącej w skład Grup Oporu „Solidarni” RKW Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Brał udział w organizowanych przez Grupy – akcjach ulicznych, rozrzucaniu ulotek, malowaniu haseł, kolportażu podziemnej prasy, a także w operacjach z wykorzystaniem wyrzutników pirotechnicznych. Po akcji z 1 listopada 1982 r., w trakcie której postawiono na Cmentarzu Powązkowskim krzyż z tablicą zawierającą nazwiska dziesięciu ofiar stanu wojennego, został w dniu 3 listopada 1982 r. aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów. Z aresztu został  zwolniony 17 lutego 1983 r., natomiast objęto go dozorem MO. Aktem oskarżenia Wojskowej Prokuratury Garnizonowej z 29 września 1983 r. został oskarżony o udział w konspiracyjnej strukturze Solidarności, organizowanie akcji protestacyjnych oraz rozpowszechnianie pism i ulotek, a także o zorganizowanie akcji protestacyjnej przeciwko obowiązywaniu stanu wojennego. 28 czerwca 1983 r. po przekazaniu sprawy do sądu powszechnego, postanowieniem z 18 sierpnia 1983 r. Sąd Rejonowy dla m.st Warszawy w związku z amnestią umorzył postępowanie przeciwko Januszowi Pachniakowi. Po uwolnieniu ww. wznowił działalność w Grupach Oporu polegającą na: rozrzucaniu ulotek, stawianiu tzw. „gadał” (nadajników służących do emitowania audycji w miejscach publicznych), malowaniu haseł na murach, druku i kolportażu podziemnych wydawnictw - którą kontynuował do 1989 r.