Zygfryd Kaszyca

Pan Zygfryd Kaszyca jako członek Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” na przestrzeni lat 1980-1989 aktywnie działał w strukturach związkowych w Kopalni Węgla Kamiennego „Lenin” w Mysłowicach, gdzie pracował. Pełnił funkcję członka Zarządu Komisji Zakładowej, następnie Komisji Oddziałowej NSZZ „Solidarność”. 
Po ogłoszeniu stanu wojennego podjął próbę zorganizowania strajku w kopalni, za co w dniu 14.12.1981 r. został zatrzymany, a następnie aresztowany. Osadzony w Areszcie Śledczym w Mysłowicach oczekiwał na proces. W dniu 07.01.1982 r. Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu skazał Pana Zygfryda Kaszycę na 3 lata pozbawienia wolności. Karę odbywał w Zakładach Karnych w Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Kłodzku oraz Wrocławiu. Jako skazany podejmował głodówkę domagając się przyznania statusu więźnia politycznego. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia w dniu 01.03.1983 r. został zwolniony z odbywania kary na okres 6 miesięcy, po czym na mocy amnestii z dnia 27.07.1983 r. darowano mu resztę kary.
Konsekwencją tego wyroku była również utrata pracy - Pan Zygfryd Kaszyca został zwolniony pracy w kopalni „Lenin”. Wspierany finansowo ze składek związkowych oraz materialnie przez Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym w Katowicach, znalazł zatrudnienie dopiero w grudniu  1984 r. w KWK „Ziemowit” w Tychach-Lędzinach. W nowym miejscu pracy nadal udzielał się w strukturach „Solidarności”, po reaktywowaniu związku pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. 
Z uwagi na prowadzenie opisanej działalności opozycyjnej był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL w okresie 1982-1987.