Andrzej Franciszek Goławski

Pod koniec lat 70. współpracował z Ruchem Młodej Polski i Konfederacją Polski Niepodległej, a od jesieni 1980 r. z NSZZ „Solidarność”. Z powodu zaangażowania w działalność opozycyjną 13 grudnia 1981 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Białej Podlaskiej, następnie we Włodawie, a od 23 kwietnia 1982 r. w Kwidzynie. W Ośrodku w Kwidzynie uczestniczył w protestach internowanych 12 maja 1982 r. i 14 sierpnia 1982 r. W czasie walk, które wywiązały się podczas drugiego protestu, został brutalnie pobity przez Służbę Więzienną i z tego powodu w dniach 14-23 sierpnia 1982 r. był hospitalizowany w szpitalu w Kwidzynie, a w późniejszym okresie w szpitalu w Barczewie. 
Z powodu protestów Prokuratura Rejonowa w Kwidzynie i Prokuratura Wojewódzka w Elblągu wszczęły śledztwa. Dnia 6 września 1982 r. został tymczasowo aresztowany przez Prokuraturę Wojewódzką w Elblągu i osadzony w Zakładzie Karnym w tym mieście. Ze względów zdrowotnych 16 listopada 1982 r. został przetransportowany do szpitala więziennego przy Areszcie Śledczym w Warszawie-Mokotowie. Zdiagnozowano między innymi pęknięcie kręgosłupa, do którego doszło 14 sierpnia 1982 r. w Kwidzynie. Z powodu niemożności zastosowania właściwego leczenia i zapewnienia odpowiedniej opieki medycznej w szpitalu przywięziennym, 5 lutego 1983 r. Sąd Wojewódzki w Elblągu wydał postanowienie o uchyleniu tymczasowego aresztowania. Areszt Śledczy w Warszawie-Mokotowie opuścił 7 lutego 1983 r. Dnia 17 sierpnia 1983 r. Sąd Wojewódzki w Elblągu umorzył postępowanie na mocy ustawy o amnestii. 
Do końca lat 80. współpracował z podziemnymi strukturami NSZZ „Solidarność”, KPN, a następnie Polską Partią Niepodległościową i Ruchem Niepodległościowym na Podlasiu. Uczestniczył w konspiracyjnych spotkaniach tych organizacji, manifestacjach i protestach. W 1983 r., w czasie drugiej pielgrzymki papieża do Polski, brał udział w spotkaniach internowanych z Janem Pawłem II w Częstochowie i Warszawie. Uczestniczył w pogrzebie ks. Jerzego Popiełuszki. Kolportował wydawnictwa bezdebitowe, a w październiku 1985 r. ulotki nawołujące do bojkotu wyborów do Sejmu z 13 października 1985 r. W 1987 r. podpisał petycję do Sejmu o ustanowienie statusu więźnia politycznego.