Witold Franciszek Grabarczuk

Od września 1980 r. był aktywnym członkiem NSZZ “Solidarność” w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła NSZZ „Solidarność” w Dziale Organizacji i Przetwarzania Danych Ośrodka Obliczeniowego oraz był członkiem Komisji Wydziałowej. W 1981 roku uczestniczył w pracach działającej przy MKZ Wszechnicy Związkowej, był doradcą MKZ i wchodził w skład Rady Ośrodka Studiów Związkowych. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w swoim zakładzie pracy, odbywającym się w okresie 14-17.12.1981 r. Po pacyfikacji strajku nie zaprzestał swojej działalności, uczestnicząc w spotkaniach konspiracyjnych i zajmując się zbiórką środków pieniężnych dla rodzin osób i internowanych i uwięzionych oraz kolportażem ulotek i pism bezdebitowych. Witold Grabarczuk, pochodzący z Moniatycz koło Hrubieszowa, od marca 1982 r. regularnie przewoził na teren województwa zamojskiego nielegalne wydawnictwa. Dostarczał podziemne pisma „Solidarności” i współorganizował spotkania z rolnikami, działaczami „Solidarności” RI. Podczas przeszukania w dniu 25.08.1982 r., w domu rodzinnym W. Grabarczuka w Moniatyczach, odnaleziono liczne wydawnictwa sygnowane przez „Solidarność”, ulotki, listy internowanych i odręczne notatki. W wyniku powyższego przeszukania Witold Grabarczuk został zatrzymany, a następnie w okresie od 28.08. 1982 r. do 3.09.1982 r. internowany. 3.09.1982 r. Witoldowi Grabarczukowi przedstawiono zarzuty oraz zastosowano wobec niego areszt tymczasowy. 10.09.1982 r. został osadzony w ZK w Zamościu. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z 18.11.1982 r. został zwolniony z aresztu i skazany na karę 60 ty. zł grzywny. Po zwolnieniu z więzienia kontynuował działalność związkową i opozycyjną. W 1984 roku nadal dostarczał na teren pow. hrubieszowskiego i tomaszowskiego podziemne pisma „Solidarności” oraz ulotki nawołujące do bojkotu wyborów do rad narodowych. Przeprowadzona z nim została wówczas rozmowa ostrzegawcza. Mimo to nadal prowadził regularną działalność w miejscu pracy, ze zbiórką składek i wypłacaniem zasiłków. Ponadto aktywnie działał w Klubie Katolickim w Lublinie. W 1987 roku w imieniu załogi FSC złożył, wraz z Julianem Dziurą, wieniec z biało-czerwonych goździków pod tablicą, na terenie FSC, upamiętniającą protest robotników w lipcu 1980 roku. W 1989 roku podjął aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność”, wszedł w skład wybranej 20.06.1989 r. nowej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w FSC.