Franciszek Marian Mazur

Franciszek Mazur (1954-1995) pracował w WSK „PZL-Mielec”, następnie w l. 1976 do 1979 odbywał nowicjat w zakonie oo. benedyktynów w Tyńcu. W latach 1980 - 1981 był działaczem NSZZ RI „Solidarność” w woj. rzeszowskim i tarnowskim będąc m.in. doradcą Zarządu Gminnego NSZZ RI „Solidarność” w Wadowicach Górnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność związkową. 19.02.1982 r. w mieszkaniu Franciszka Mazura przeprowadzona została rewizja podczas której znaleziono dużą ilość ulotek oraz odręczną instrukcję tworzenia podziemnych struktur. W tym dniu został zatrzymany i tymczasowo aresztowany. Wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na rozprawie w Rzeszowie z dnia 15.03.1982 r. skazano Franciszka Mazura na karę łączną 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, pozbawienie praw publicznych na 4 lata, podanie wyroku do publicznej wiadomości (dziennik „Nowiny”) oraz opłatę na rzecz Skarbu Państwa w kwocie 6000 zł. Przebywał w areszcie w Załężu od 20.02.1982 r. do 21.05.1982 r. Z powodu silnego pogorszenia wzroku został przeniesiony do szpitala i urlopowany ze względu na stan zdrowia. W dniu 12.07.1982 r. został zatrzymany i przesłuchany podczas próby dostarczenia paczki dla internowanego A. Kopaczewskiego przebywającego w Szpitalu Wojewódzkim w Rzeszowie. Nie powrócił do zakładu karnego i zaczął się ukrywać w Stalowej Woli, Annopolu, Zawichoście, Popowicach oraz w Warszawie, będąc w tym czasie ścigany listem gończym. Postanowieniem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z 3.08.1983 r. na mocy amnestii kara została złagodzona do 3 lat pozbawienia wolności, zaś postanowieniem tegoż sądu z 8.08.1984 r. darowano skazanemu całą karę oraz odwołano list gończy za nim. Wyrokiem Sądu Najwyższego Izba Wojskowa z 30.04.1992 r. Franciszek Mazur został uniewinniony od przypisanych mu czynów.