Andrzej Jan Kucharski

Andrzej Jan Kucharski (1946-2015) w 1968 r. został relegowany ze studiów na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie za udział w wiecach studenckich. W latach 1973-1990 pracował w „Inwestprojekcie” w Rzeszowie. W 1980 r. został przewodniczącym Komisji Zakładowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w „Inwestprojekcie” oraz wszedł w skład Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie.
Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował pomoc dla rodzin osób internowanych oraz kolportował prasę podziemną. Od 20.02.1982 r. do 30.06.1982 r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa. Po zwolnieniu z internowania kontynuował nielegalną działalność w ramach Porozumienia Prasowego Solidarność Zwycięży oraz redagował w 1983 r. biuletyn społeczno-polityczny „Informator Rzeszowski”. Na przełomie lat 1983/1984 wraz z Antonim Kopaczewskim i Januszem Szkutnikiem założył rzeszowski oddział „Solidarności Walczącej”. Do 1989 r. pełnił również funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego tej nielegalnej struktury opozycyjnej, a w latach 1984-1989 redagował jej organ prasowy „Galicja”.
W okresie od 1.06.1984 do 25.07.1984 był tymczasowo aresztowany pod zarzutem zorganizowania nielegalnej manifestacji w dniu 3.05.1984 r. w Rzeszowie. Z aresztu został zwolniony po umorzeniu dochodzenia przez Prokuraturę Rejonową w Rzeszowie na podstawie ustawy o amnestii.
Jako działacz opozycyjny był wielokrotnie zatrzymywany przez funkcjonariuszy SB na 48 godzin, przesłuchiwany, przeprowadzano rewizje w jego domu, był również pięciokrotnie skazywany przez kolegia ds. wykroczeń na kary grzywny. Posiadał zastrzeżenia wyjazdu za granicę do wszystkich krajów świata wniesione przez Wydz. Śledczy SB i Wydział V SB WUSW w Rzeszowie w latach 1984-1990. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1982-1990.