Leszek Zdzisław Nowak

Pan Leszek Nowak, pracownik Teatru Polskiego we Wrocławiu, od 1980 r. był aktywnym członkiem „Solidarności” w miejscu swojego zatrudnienia. W latach 1982–1989 był liderem tamtejszej Tajnej Komisji Zakładowej NSZZ "Solidarność". Współpracował wówczas ze strukturami Solidarności Walczącej oraz konspiracyjnego Regionalnego Komitetu Strajkowego NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. Kolportował we Wrocławiu podziemne publikacje (ulotki, czasopisma: „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, „Prawda”, „Wiadomości Bieżące”, „Kultura Niezależna”, „Region” oraz broszury i książki wydawane przez niezależne oficyny) m.in. w kręgu pracowników teatrów. Uczestniczył też w ulicznych manifestacjach (np. 31 sierpnia).
6 listopada 1982 r. został internowany w Wojskowym Obozie Specjalnym w Rawiczu, gdzie przebywał do 30 grudnia 1982 r. Szkolenie rezerwistów w tej jednostce nie miało nic wspólnego z obronnością kraju ani z podnoszeniem umiejętności żołnierskich, a służyło jedynie walce z opozycją i było dotkliwą represją polityczną w stosunku do powołanych na ćwiczenia. 
W latach 1985–1989 Leszek Nowak współpracował z Radiem Solidarność Walcząca,  a od 1987 do 1989 r. z Regionalną Komisją Wykonawczą NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. W styczniu 1989 r. w Teatrze Polskim zorganizował i ogłosił jawną działalność jeszcze nielegalnej Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”.