Kazimierz Kolinka

Był funkcjonariuszem Komendy Dzielnicowej MO Łódź-Śródmieście, gdzie w 1981 r. aktywnie zaangażował się w tworzenie Związku Zawodowego Funkcjonariuszy MO. Początkowo działania zmierzające w tym kierunku inicjował na terenie Łodzi. Następnie został wybrany jako delegat na Ogólnokrajowy Zjazd Komitetu Założycielskiego ZZFMO, odbywający się w dniu 1 czerwca 1981 r. w Batalionie Pogotowia MO w Warszawie. Na zjeździe został wybrany wiceprzewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego. Był również współorganizatorem kolejnego zjazdu krajowego, który odbył się w dniu 9 czerwca 1981 r.  Brał udział w przygotowaniu dokumentacji do rejestracji ZZFMO w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie. W dniu posiedzenia Sądu, tj. 25 września 1981 r., otrzymał zakaz opuszczania miejsca zamieszkania i był pilnowany przez SB. Pomimo tego udało mu się dotrzeć do Sądu i jako jedyny przedstawiciel MO był tam w umundurowaniu służbowym. Po zawieszeniu postępowania w sprawie rejestracji Związku przez Sąd Wojewódzki, razem z kilkudziesięcioma innymi osobami brał udział w proteście zorganizowanym w Hali Gwardii w Warszawie. Jeszcze tego samego dnia został wydalony ze służby w MO na podstawie art. 65 ust. 2 pkt 7 ustawy z 31 stycznia 1959 r. o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej. Po ogłoszeniu stanu wojennego został 16 grudnia 1981 r. internowany. Przebywał początkowo w Zakładzie Karnym w Sieradzu, a następnie w Zakładzie Karnym w Łowiczu. W trakcie internowania, w ramach protestu, prowadził długotrwałą głodówkę. Był również poddawany brutalnym przesłuchaniom.  Z internowania został zwolniony 20 lutego 1982 r.